نیاز به استفاده از اعضای غیریکنواخت در سازه از گذشته تا به حال مطرح بوده است در عین حال موضوعات و مراجع تحقیقی در این مورد زیاد نمی باشند. در مورد این اعضا یکی از مهمترین مسایلی که باید مورد بررسی قرار گیرد کمانش ستون ها است که در صورت رخ دادن، باعث از دست رفتن عضو می گردد که ممکن است منجر به فروپاشی موضعی یا کل ستون و یا سازه شود. در این مقاله روشی دقیق بر اساس اجزای محدود برای بررسی مسیله کمانش ارتجاعی ستون های یکنواخت و غیر یکنواخت با هر سطح مقطع و هر حالت بارگذاری ارایه شده است. این روش برای تمام شرایط مرزی تکیه گاهی قابل کاربرد است. در ابتدا ستون را به تعداد جزء دلخواه تقسیم-بندی کرده و سپس ماتریس سختی و ماتریس سختی هندسی را بر اساس روابط موجود برای هر جزء و سپس برای کل ستون تشکیل شده است و پس از اعمال شرایط تکیه گاهی با استفاده از رابطه ی مقدار مشخصه بار بحرانی کمانش بدست آمده است. نتایج این روش با روش سایر محققین که به صورت تقریبی محاسبه شده اند مقایسه شده است. روش ارایه شده علاوه بر دقت بالا دارای جامعیت نیز می-باشد و با کمک برنامه کدنویسی شده Matlab می توان از آن بهره گرفت.

در سامانه های راداری برای حذف بازگشتی های ناشی از اهداف ناخواسته ثابت از فیلترهای نشان دهنده اهداف متحرک (MTI) استفاده می شود. عملکرد فیلترهای MTI با تعیین دو دسته شاخص یعنی ضرایب و دوره های آن مشخص می گردد. بهینه کردن ضرایب فیلتر نقش اساسی در بیشینه نمودن حذف کلاتر دارد و همچنین بهینه کردن دوره ها از ایجاد شکاف عمیق در باند عبور فیلتر جلوگیری می کند. در این مقاله برای محاسبه ضرایب، خطای تفاضل فیلتر طراحی شده و فیلتر ایده آل با معیار حداقل مربعات بهینه می شود. در بهینه سازی، صفر شدن پاسخ فرکانسی فیلتر در تعداد محدودی از فرکانس های باند حذف به عنوان قید به تابع هزینه افزوده می شود تا به واسطه این قیدها میزان حذف کلاتر افزایش یابد. برای به دست آوردن دوره ها، بهره سیگنال به کلاتر فیلتر در یک حلقه تکرار با دوره های تصادفی محاسبه می شود تا مقدار کمینه بهره سیگنال به کلاتر در باند عبور حداکثر شود. در ادامه با استفاده از دو معیار ضریب بهبود و کمینه بهره سیگنال به کلاتر فیلتر در باند عبور، عملکرد روش پیشنهادی و سایر روش ها مقایسه می شود و با توجه به نتایج شبیه سازی نشان داده می شود که روش پیشنهادی عملکرد بهتری دارد.

به علت اثرات قابل توجه تنش های پسماند بر کارایی سازه های مهندسی، این تنش ها در انجام تحلیل های ایمنی و تحمل پذیری وجود عیوب بویژه ترک ها در نظر قرار میگیرند. بدلیل مزیت های نسبی بسیار زیاد تکنیک کرنش سنجی سوراخ پژوهشهای زیادی در مورد توسعه قابلیت این تکنیک انجام گرفته و یا در حال انجام است. در این مقاله ابتدا اصول تئوری تکنیک کرنش سنجی سوراخ برای محاسبه تنش های پسماند مرور شده و سپس روابط لازم برای محاسبه تنش های پسماند غیریکنواخت در ضخامت یک قطعه با رفتار الاستیک خطی به روش انتگرالی استخراج شده است. در ادامه روش محاسبه ضرایب مورد استفاده در محاسبه تنش تشریح میشود. با استفاده از روش ارایه شده در این مقاله و به کمک تکنیک کرنش سنجی سوراخ میتوان تنش های پسماند غیریکنواخت ایجاد شده در فرآیندهای مختلف ساخت را محاسبه کرد.

در هر سیستم مهندسی، مانند کانال‌های آبرسانی، مهم‌ترین مسئله در بخش طراحی، حداقل‌رسانی هزینه‌ها و نیز افزایش بازده است. از طرفی، کاهش احتمال سرریز به‌عنوان یک نکته ضروری در طراحی کانال‌ها بسیار حائز اهمیت است. کانال‌های آبی روباز به دو صورت مقاطع عرضی ساده یا مرکب هستند. مقاطع مرکب، دارای شیب‌های جانبی متفاوت در دو طرف یا ضرایب زبری متفاوت در وجوه مختلف هستند. در تحقیق حاضر، هدف کاهش هزینه‌های ساخت شامل هزینه‌های خاکبرداری و پوشش و نیز به حداقل‌رساندن احتمال سرریز با در نظر گرفتن ارتفاع آزاد برای کانال با مقطع مرکب دارای شیب‌های جانبی یکسان و ضرایب زبری متفاوت در وجوه مختلف است. فرمول‌بندی مسئله با توجه به وجود قید معادله مانینگ، منجربه یک بهینه‌سازی غیرخطی می‌شود که با استفاده از نرم‌افزار ولفرام متمتیکا ((Wolfram Mathematica حل شده است. نتایج حاصل نشان داده است که با ضرایب زبری متفاوت در دیواره‌ها و کف کانال، زمانی که هزینه پوشش کانال نیز در دیواره‌ها و کف، متفاوت در نظر گرفته شود، نسبت به هزینه پوشش یکسان، شیب‌های جانبی بهینه تغییر می‌یابند ولی مقادیر بهینه سایر پارامترهای هیدرولیکی مانند حالت مقطع ساده است.          

در حال حاضر از دو فرمول کلی برای طراحی قطر زهکش ها استفاده می شود که اولی مبتنی بر برقراری جریان یکنواخت است و فرمول دوم براساس حاکمیت جریان غیریکنواخت (بده متغیر) ارائه شده است. برای شرایط یکسان، فرمول دوم بده را در حدود 70% بیشتر از فرمول اول می دهد. درحالی که در استخراج فرمول های یادشده فرض های هیدرولیکی یکسانی پذیرفته شده است. با توجه به چنین اختلافی، به نتایج کدام فرمول و تحت چه شرایطی باید اعتماد کرد؟ در این تحقیق میزان ظرفیت انتقال لوله های موجدار زهکشی در شرایط آزمایشگاهی تعیین گردید. سپس نتایج آزمایشگاهی با نتایج فرمول های متداول مورد مقایسه قرار گرفت. مشاهدات آزمایشگاهی نشان داد که ظرفیت انتقال محاسبه شده براساس فرمول جریان یکنواخت در دامنه شیب های طولی کاربردی، فرض های پذیرفته شده در استخراج فرمول را برقرار نکرده و همواره جریانی باسطح آزاد در طول لوله ایجاد می نماید. اما ظرفیت انتقال محاسبه شده براساس فرمول جریان غیریکنواخت در شیب های تندتر محدوده کاربردی، جریان را در لوله به مقدار قابل توجهی تحت فشار قرار می دهد که به معنای برقراری شرایط نامطلوب ایستایی می باشد. به این ترتیب لوله انتخاب شده براساس فرمول جریان یکنواخت، امکان عبور بده بیش بده طراحی را فراهم خواهد کرد، اما قطری که براساس فرمول جریان غیریکنواخت انتخاب شده باشد، نمی تواند بده طرح را با شرایط مطلوب، به خصوص در شیب های تندتر، عبور دهد. از آنجا که میزان افزایش ظرفیت انتقال لوله و شدت تحت فشار قرار گرفتن جریان، که اولی بخاطر استفاده از فرمول جریان یکنواخت و دومی به دلیل کاربرد فرمول جریان غیریکنواخت حاصل شده است. تابع شیب طولی لوله می باشد. در این تحقیق اثر این فاکتور و همچنین اثر انسداد نسبی لوله بر ظرفیت انتقال مطالعه شده و نتایج کاربردی آن گزارش شده است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

در این تحقیق به بررسی نقش بخش های مختلف ریشه در جبران تنش رطوبتی خاک از طریق افزایش جذب آب در بخش های مرطوب خاک پرداخته شده است. چهار لایسیمتر از جنس PVC با قطر 25 و ارتفاع 100 سانتی متر انتخاب گردید. لایسیمترها با خاک لوم رسی که با لایه های شن و واکس به چهار لایه مجزا تقسیم شده بود، پر شد. آبیاری لایه های مورد نظر در لایسیمترها به طریق زیرسطحی و تنش رطوبتی در لایسیمترها با کاهش تعداد لایه های تحت آبیاری صورت پذیرفت. جلوگیری از تبادل رطوبت بین لایه های خاک در لایسیمترها، امکان محاسبه جذب آب در هر لایه و نقش واقعی ریشه ها در لایه های تحتانی در جذب آب به هنگام وقوع تنش رطوبتی در لایه های فوقانی را به وجود آورد. رطوبت در لایه های مختلف لایسیمترهای بالا به کمک دستگاه بازتاب سنجی زمانی (TDR)، اندازه گیری شد. تغییرات حجم آب مخازن متصل به لایه ها و نیز تغییرات رطوبت در هر لایه معادل آب مصرفی هر لایه بود. معادله جذب آب در شرایط تنش آبی، با توسعه یک فاکتور برای جبران تنش اصلاح شد. در این فاکتور ضریبی به عنوان ضریب فعالیت گیاهی ریشه معرفی و به کمک معادله جبران تنش، مقدار این ضریب برای بخش های مختلف ریشه به هنگام وقوع تنش آبی در لایه های فوقانی ارزیابی شد. نتایج بیانگر آن بود که معادله جبران تنش ارایه شده در این تحقیق در بسیاری از حالات، مقادیر جذب را مناسب تر از معادله های موجود پیش بینی می نماید. مقدار فاکتور جبران تنش به ضریب فعالیت گیاهی جبران بستگی داشت که مقدار حداکثر این ضریب به روش معکوس از روی داده های جذب آب در لایسیمترهای مختلف تعیین شد. نتایج بیانگر آن بود که با شدت یافتن تنش (افزایش تعداد لایه های تحت تنش آبی) مقدار ضریب فعالیت گیاهی افزایش یافت (به ترتیب 1/1، 87/1، 23/2 و 38/2 در لایسیمترهای 1 تا 4). بنابراین با افزایش شدت تنش (افزایش تعداد لایه های تحت تنش) گیاه با افزایش ضریب فعالیت در ریشه های تحتانی، آب بیشتری را از آنجا جذب نمود.

در این مقاله، راندمان اختلاط در جریان الکترواسموتیک درون یک ریزمخلوط گر با زتاپتانسیل غیریکنواخت دیواره برای حالت های مختلف به صورت عددی شبیه سازی شده است. هندسه جریان یک مجرای دوبعدی بین دو صفجه موازی است و جریان مورد نظر تراکم ناپذیر، پایدار و آرام فرض شده است. معادلات حاکم بر مساله، شامل معادلات میدان های پتانسیل الکتریکی داخلی و خارجی، معادلات توزیع غلظت یون های مثبت و منفی (ارنست-پلانک)، معادله ی غلظت گونه ها و معادلات اندازه حرکت اصلاح شده (ناویر-استوکس) برای میدان جریان سیال به روش عددی حجم محدود حل شده است. به منظور اعتبارسنجی برنامه عددی، نتایج تحلیلی یک جریان ایده آل الکترواسموتیک که در آن سراسر دیواره ها باردار می باشد، با نتایج حل عددی به دست آمده مقایسه شده است. نتایج عددی نشان می دهد که با تغییرات زتاپتانسیل دیواره در ناحیه میانی به صورت خطی-صعودی، خطی-نزولی و سهموی برای جریان در یک ریزمجرا، راندمان اختلاط نسبت به حالت زتا ثابت افزایش می یابد. برای دو حالت تغییر خطی زتاپتانسیل، راندمان اختلاط به 86 درصد و برای تغییر سهموی زتاپتانسیل به 75 درصد افزایش می یابد. این در حالی است که با ثابت بودن زتاپتانسیل دیواره در ناحیه میانی، حداکثر راندمان اختلاط 64 درصد می باشد. در حالتی که تنها دیواره بالایی در ناحیه میانی دارای زتاپتانسیل می باشد، نتایج نشان داد که یک ناحیه گردابه ای در جریان ایجاد می گردد. این ناحیه گردابه ای باعث می شود تا راندمان اختلاط به حداکثر (100 درصد) برسد.

در این مقاله، ساختار آنتن تشدیدی عایقی مستطیلی، تغذیه شده توسط یک خط مایکرواستریپ بررسی و تکنیک های بهبود رفتار آن مرور شده است. بدین منظور، نحوه عملکرد تشعشعی آنتن عایقی مطالعه و روش های مختلف بهبود آن و به طور خاص افزایش پهنای باند آن بررسی شده است. سپس ساختار جدیدی با هدف افزایش پهنای باند امپدانسی آن پیشنهاد شده است. در ساختار معرفی شده، با بهره گیری از ساختاری یکپارچه ولی چندبخشی با ابعاد مختلف، با کاهش پارامتر کیفیت آنتن، پهنای باند آن افزایش یافته است. برای سادگی و کاهش تعداد پارامترهای طراحی، علاوه بر حفظ تقارن ساختار با ثابت ماندن ضریب عایقی و ارتفاع قطعات، تغییر ابعاد این قطعات به عرض آنها محدود شده است.بدین ترتیب، با بهره گیری از ساختاری غیریکنواخت با پهنای متغیر، افزایش قابل توجهی در پهنای باند آنتن ایجاد شده است. نتایج طراحی بیانگر تحقق پهنای امپدانسی بیش از 52% با استفاده از ساختاری 7 تکه می باشد.